جراحی زبان و صندلی هوشمند!

به گزارش زرین نامه: در همین روزهای کرونایی که خلق الله را از دور هم نشینی و دید و بازدید منع می کنند باز هم بازار جراحی دماغ، اصلاح خط لبخند و چشم آسیایی، رفع خنده ی اسبی یا لثه ای، قلوه ای کردن لب پائین، تراش پیشانی، چال انداختن گونه، پروتز گونه و ... کماکان برقرار است و دوستان برای حفظ رنکینگ اعمال جراحی زیبا در دنیا، با تمام وجود در حال مایه گذاشتن هستند! ای کاش لابلای لیست اعمال جراحی زیبایی، تغییر شکل یا عمل زبان هم وجود داشت تا سازمان صدا و سیما با هزینه دولتی نسبت به عمل جراحی زبان برخی مجریان یا هنرپیشگان اقدام می کرد و یا دستکم دوستان را توجیه می کردند که «زبان در کش ار عقل داری و هوش/چو سعدی سخن گوی ور نه خموش»! ظاهراً دوستان کارهای مهمتری در سازمان دارند و تا میزان اعتماد مردم به رسانه ملی را به 100 درصد نرسانند ول کن ماجرا نیستند! بگذریم...

صحبت از کار و تلاش پزشکان جراحی زیبایی شد خبر آمد دانشمندان هم این روزها بی خیال کرونا همچنان به ابداع و اختراع مشغولند. اخیراً نوعی کفش هوشمند به بازار آمده است که به صاحبش پیام می دهد. یعنی از بشقاب و کت و شلوار سخنگو حالا نوبت به کفش سخنگو رسیده است! هر چند این کفش ها هنوز آنقدر هوشمند نشده که شما را از رفتن به جاهایی که نباید بروید ، باز دارند، ولی این توانایی را دارد که زمان تعویض کفش را اعلام کنند. اصل خبر به روایت جراید «محققان شرکت اپل، طرحی ازکفش هوشمند مجهز به حسگرهای مختلف را ارایه کرده اند که با بررسی دوام و کارآیی، می تواند عمر مفید کفش را محاسبه و زمان تعویض و خرید کفش جدید را اعلام کند. براساس طرح اولیه کفش هوشمند ، اطلاعات دریافتی ازحسگرهای داخلی کفش می تواند ازطریق برنامه نرم افزاری بر روی تلفن همراه هوشمند مشاهده شده یا به صورت سامانه هشداردهنده با لامپ های LED چشمک زن طراحی شوند.»

ملاحظه فرمودید. البته دوستان ظاهراً خبر ندارند که ما تا قورچ کفش را در نیاوریم ول کن داستان نیستیم. تازه بعد از مستعمل شدن کفش آن را در زیرزمین یا اطاق زیر شیروانی جاساز می کنیم برای روز مبادا!

علی ای حال پیشنهاد می شود حالا که بازار هوشمند سازی داغ است، دانشمندان روی همین پلت فرم صندلی های هوشمند نیز برای برخی مدیران طراحی کنند. چون الان اوضاع طوری شده که به هر کس هر سمتی را پیشنهاد می کنند ندیده و نچشیده و نفهمیده، با رعایت پروتکل های بهداشتی می پذیرد و اصلاً هم نیازی به داشتن تخصص، تجربه، مدرک و سابقه نمی بیند. افرادی هم در این فرآیند ، صندلی و پست به دست می یایند آن را ارث پدری خود می دانند و به هیچ قیمتی حاضر به ترک آن صندلی یا حتی بلند شدن از روی آن نیستند. فلذا پیشنهاد می شود برای این افراد صندلی های هوشمندی تعبیه شود که دارای حسگر باشند و به صورت روزانه نکات مدیریتی را یادآور شود، در صورت صدور بخشنامه های سوفسطایی و غیر منطقی علامت هشدارش روشن شود و اگر هم هیچکدام از این هشدار ها کار ساز نبود دست آخر پیام دهد « مرد حسابی حالا به زیر دستان  سر نمی زنی، از اوضاع مجموعه خبر نداری،  لااقل بلند شو تو اداره یه فر بخور، یه چرخی بزن، زخم بستر نگیری»!  مستدام باشید...