جنبش‌ وال‌استریت «بهار آمریکایی» است/سرباز ما برای آزادی دیگری می‌جنگند اما خودش آزاد نیست

موتور «جنبش وال استریت» همچنان روشن است؛ وال استریتی‌ها، خیال پارک کردن ندارند و همچنان با توان 99 درصدی‌شان به «حرکت» خود ادامه می دهند. این روزها، مهم نیست که کجای آمریکا زندگی می کنی، هر جا که باشی، «مشکلی اساسی» زندگی ات را تحت الشعاع قرار داده است. همه می دانند که اوضاع اقتصادی، روبراه نیست!

کَری توریس (carey torrice) یکی از آنهایی است که در جنبش وال استریت، حضوری پررنگ دارد و یک فعال ضد جنگ است. او در عین حال، رئیس کمیسیون شهر ماکوب (میشیگان) و عضو انجمن ملی کسب و کار زنان آمریکاست. توریس با همکاری دوستانش، یک موسسه برای حمایت از سربازان معلول جنگی، راه انداخته تا بتوانند «درد»های کسانی که به زور، «جنگجو» می شوند را کمتر کنند!

در سال ۲۰۰۷، تولید ناخالص داخلی ایالت میشیگان ۳۸۱.۹۶۳ میلیارد دلار شد که تقریباً با تولید ناخالص داخلی کشور عربستان سعودی برابر بود.

میشیگان جایی است که کارخانه های بزرگی چون جنرال موتورز، فورد، و دیگر شرکت‌های خودروسازی بزرگ آمریکایی آنجا قرار دارند؛ همان شرکتهایی که سالها باعث پیشروی اقتصادی یانکی‌ها در عرصه جهانی شده بودند. حالا اما میشیگان و دیگر ایالت‌های آمریکا، به دست و پا افتاده اند. فارس برای بررسی آخرین وضعیت جنبش وال استریت و اقتصاد آمریکا با کَری توریس که می خواهد نامزد انتخابات مجلس نمایندگان آمریکا هم شود گفتگویی داشته که از نظر می‌گذرد.

***

1/ در حال حاضر، اوضاع اقتصادی و معیشتی مردم میشیگان چگونه است؟

چشم‌انداز بازار کار، کم و بیش با روند استخدام شرکت ها روشن است، با این حال، برنامه‌های کاربردی برای حل مشکل بیکاری، ناکافی است. اقتصاد هنوز هم بیمار است؛ مردم پولی برای خرج کردن ندارند و به خصوص این روند در بخش آموزش، بیشتر به چشم می آید.

2/  کمکهای خیریه به شهر  ماکوب (میشیگان) چه نتایج مثبتی در پی داشته است؟

من به تعداد زیادی از سربازان بی خانمان (که در جنگ معلول شده اند) کمک کرده‌ام؛ ما دارو را به پناهگاهها رسانده ایم. سطح آگاهی های در مورد زندگی جدید بی خانمان ها را تا حدودی افزایش داده‌ایم. ما در برپایی 1000 رویداد هفتگی، حضور داشته ایم و باید بگویم که باعث افتخار من است که در امور خیریه، شرکت داشته ام.

3/ بر اساس آخرین آمار و داده های رسمی،  در میشیگان نرخ تورم، چند  است؟

1.66 درصد.

4/ شما به عنوان عضو انجمن ملی کسب و کار زنان، چه اقداماتی را برای کاهش نرخ بیکاری در آمریکا، توصیه می‌کنید؟

1) تشویق برای سرمایه‌گذاری سریعتر و استخدام (اصلاح قوانین و تسهیل در روند ثبت ابتکارات و اختراعات که  به شتاب و توسعه اقتصادی، منجر شود.) 2) تشویق صنایع در حال ظهور و حمایت از نوآوری 3) هل دادن آمریکا برای قرار گرفتن بر روی موتور جهانی رشد (جذب سرمایه گذاری مستقیم شرکت های خارجی، راه اندازی دفاتر و کارخانه های بیشتر در آمریکا. کمک به شرکت های کوچکتر ایالات متحده برای اینکه به صادرکنندگانی موفق تبدیل شوند. بازگرداندن شرکت هایی که از ایالات متحده، کوچ کرده اند و  تشویق آنها برای اینکه  ارائه خدمات را از سر بگیرند. 4) توسعه مهارت های جدید  برای رقابت بیشتر در آینده.

5/ برسیم به مهمترین حرکت اقتصادی – مردمی یکی دو سال اخیر در آمریکا؛ نظر شما در مورد جنبش وال استریت چیست؟

من باور دارم که هر کس حق دارد که بگوید چه  احساسی دارد؛ این چیزی است که در مورد تمام آمریکایی ها (99 درصدی ها)، صادق است.

6/ با این حال پس شما  با عبارت «بهار آمریکایی» برای جنبش وال استریت، موافق هستید؟ چرا؟

بله. من این موضوع را قبول دارم. من موافق این مسأله هستم که مردم (آمریکا) هرگز نباید خاموش و ساکت باشند. برای سربازان ما سخت است که برای آزادی (دیگر کشورها) مبارزه می کنند در حالی که خودشان آزاد نیستند!

7/  شما، عضو اتاق بازرگانی آمریکا – ایتالیا هستید. یکی از طلبکاران بزرگ ایتالیا، آمریکاست؛ چه عاملی باعث شده که  کشور چکمه به یکی از بدهکارترین شرکای تجاری ایالات متحده، تبدیل شود؟

ایالات متحده و ایتالیا درمسائل مهم اقتصادی از جمله گروه جی-8، همکاری نزدیکی باهم دارند. ایتالیا با درآمد سرانه بالا و جمعیتی بزرگ، شانزدهمین شریک تجاری ایالات متحده در سال 2010، شد. کل تجارت دو جانبه بین رُم و واشنگتن از 42.7 میلیارد دلار (شامل صادرات به ایتالیا بالغ بر 14.2 میلیارد دلار و واردات از ایتالیا به ارزش 28.5 میلیارد دلار) است. اما ایالات متحده با 14.3 میلیارد دلار کسر موازنه با ایتالیا در سال 2010 مواجه شد.

8/  چه روزهایی را برای اقتصاد ایالات متحده در پایان سال 2012، متصور هستید؟

در ژوئن 2012، سطح بدهی‌های عمومی به  11.04 تریلیون دلار رسید، در حالی که بدهی های داخلی دولت، چیزی حدود 4.81 تریلیون دلار بود. برای بازپس دادن بدهی های عمومی فوق العاده، در کل باید مبلغ 15.85 تریلیون دلار پرداخت شود که تقریبا 103٪ از تولید فعلی ناخالص داخلی می شود. این موضوع نشان می دهد که ما به «تغییراتی سریع» ، نیاز داریم.

9/ سوال بعدی من در مورد انتخابات ریاست جمهوری امسال است؛ پیش بینی شما چیست؟ این امکان وجود دارد که اوباما در کاخ سفید باقی بماند یا اینکه جای خود را به  یک جمهوریخواه خواهد داد؟

من واقعاً در مورد این یکی، بر روی نرده هستم! ( اطلاعات محکمی ندارم)؛ نه واقعاً هنوز از هیچی مطمئن نیستم.

10/  به نظر شما کدام سیاست های اقتصادی اوباما اشتباه بوده است؟

من فکر می کنم، رئیس جمهور کار خود را از اقتصاد، جدا کرد. من با همه گزینه ها (سیاست های اقتصادی) در نظر گرفته شده اوباما، موافق نیستم. اما من نمی توانم برای این رکود (اقتصادی) که اتفاق افتاده، او را سرزنش کنم.

11/ اگر سارا پیلین در انتخابات سال 2012، نامزد شود،شما  او از شما حمایت می کنید؟

من ، سارا پیلین  را دوست دارم و فکر می کنم رسانه ها بیش از حد، به او سخت گرفته اند.

12/ آیا قبول دارید که یک جنگ جهانی اقتصادی در جهان وجود دارد؟

بله من این موضوع را قبول دارم اما به هیچ وجه این جنگ را دوست ندارم. من برای صلح دعا می کنم.

13/ هنر و سیاست چه ارتباطی با هم دارند؟ آیا می شود در سیاست هم مثل فیلم ها، دروغ گفت؟

من رابطه ای بسیار قوی بین بازیگری در فیلم و  نقش آفرینی در سیاست می بینم. اما شما باید به خودتان بقبولانید که در سیاست نمی توان مثل فیلم، احساسی برخورد کرد.

14/ شما قبول دارید که سرمایه داری و لیبرالیسم به پایان راه خود رسیده است؟

من به هیچ عنوان و هیچ شکل و فرمی، طرفدار کاپیتالیسم(سرمایه داری) نیستم.

15/ نظر شما در مورد مردم ایران چیست؟

آنها انسان هستند و این موضوع، از نظر من، خیلی اهمیت دارد.